Mooi nostalgisch cadeau: De Langeleegte Huilt
Van Jakob van Essen tot Leo Beenhakker, van Jan Blijham tot Johan Derksen, van Jan Korte tot Joop Gall, van Marnix Kolder tot Angelo Cijntje en van Roelf-Jan Tiktak tot Jeroen Zoet. De Langeleegte Huilt is een unieke uitgave, een schitterend cadeau voor de ware liefhebber van voetbal en Veendam.
Johan Derksen als linksback
Auteur Klaas Fleurke leidt de lezer langs de roerige geschiedenis van de voetbalclub en laat geen naam of gebeurtenis ongemoeid. De aanwezigheid van de knorrepot van het vaderlandse voetbal Johan Derksen op de linksback-positie bijvoorbeeld. Ook wordt er veel aandacht besteed aan de zwanenzang van de club in 2013: het onvermijdelijke en veelbesproken faillissement.
Nostalgie
Voor wie van voetbal én Veendam houdt, is De Langeleegte Huilt een feest der herkenning en goed voor een lach en een traan. Je leest verhalen uit de tijd dat er nog geen VAR, twintig camera’s en een scheidsrechter met een bus scheerschuim in het stadion aanwezig waren. Exclusieve foto’s en interviews van zij die alles meemaakten. Iemand in vriendenkring of familie voor wie je nog een cadeau zoekt? Met dit deel geschiedenis van het Nederlandse voetbal als cadeau kom je prima voor de dag.
De voetbal vereniging, het is bijna een hoeksteen van de samenleving. Wekelijks bevinden alleen al in Nederland miljoenen mensen zich op de velden. In deze drie boeken staan verhalen en foto’s waarin elke amateurvoetballer zichzelf of zijn club zal herkennen.
Voetballers en de pers: nog steeds een waterval aan clichés
Voetbal is behalve de belangrijkste bijzaak van de wereld natuurlijk best een conservatieve wereld. Het vrouwenvoetbal kan nog niet op collectief enthousiasme rekenen en wat betreft de acceptatie van homoseksualiteit valt er nog veel te winnen. Ook in de interactie met de pers is niet veel veranderd. Waar je vroeger nog wel eens verrast werd tijdens interviews, worden de teksten van spelers steeds voorspelbaarder.
EK’88
Misschien denk je onwillekeurig aan het EK’88, toen Kees Jansma een verlengstuk vormde voor Rinus Michels. Ze vulden elkaar aan, zorgden ervoor dat pers en elftal geen vijanden werden. De rol van de perschef bij Oranje wordt danig onderschat. Desondanks is er in de teksten van voetballers weinig verbetering gekomen: deze bestaan nog steeds vooral uit clichés.
Verrassende teksten
Anno 2020 kan de pers nog steeds weinig tot geen verrassende quotes optekenen. ‘We begonnen verkeerd, je loopt achter de feiten aan, dan krijg je een heel andere wedstrijd’. We moeten met een lampje zoeken naar verrassende teksten. De bijnaam bobo’s van Ruud Gullit, de grappen van Barry Hughes, de eerlijkheid van Willem van Hanegem of de eigenzinnige tegeltjeswijsheden van Johan Cruyff, ze lijken verder weg dan ooit.
Gezonde vegetarische sportmaaltijden
Bij een gezonde sportmaaltijd denken we altijd eerst aan pasta, liefst met gehaktsaus. Maar wat als je geen vlees wilt eten? Je wilt alle essentiële voedingsstoffen zoals magnesium, vetten, eiwitten en vitaminen toch binnen krijgen. Denk dan eens aan deze gerechten.
Lasagne met spinazie en gedroogde paddenstoelen
Porcini (gedroogde paddenstoelen) zijn echte umami-smaakbommetjes en staan bol van de gezonde voedingsstoffen. Als je deze combineert met spinazie en pasta heb je bovendien een Italiaanse klassieker te pakken. Zoek een recept voor porcini-saus, wissel de laagjes lasagne af met gare spinazie en bestrijk bodem en bovenkant met bechamelsaus. Smullen!
Salade met avocado, noten en tomaten
Een maaltijdsalade met stukken geroosterd brood op zomerse dagen is niet alleen heerlijk, hij zorgt er ook voor dat je alles binnen krijgt. Avocado’s en noten bevatten bijvoorbeeld magnesium. De combinatie met tomaat en knapperige noten is heel lekker. Dress je salade met balsamicoazijn en olie!
Curry van broccoli, tofu en cashewnoten
Broccoli, cashewnoten en tofu combineren mooi in een curry. Je maakt de saus met kokosmelk en koriander en brengt de boel op smaak met een pittig pepertje. Doe er eventueel naanbrood met yoghurt-dip bij. Al zin om te gaan koken? Eet smakelijk!
Terugkijktip: Paradijsvoetballers
Veronica zond afgelopen herfst het programma Paradijsvoetballers uit: eigenlijk een soort Ik Vertrek voor profvoetballers. Om deze jongens broodspelers te noemen is vrij kort door de bocht, want ze hebben er veel voor over om hun favoriete spelletje te kunnen spelen, niet zelden aan de andere kant van de wereld.
Ander eten, andere gewoontes
In Thailand of India gelden natuurlijk hele andere wetten. Niet op het veld, daar is hooguit het niveau een stuk lager dan in Europese competities. Maar een voetballer die ervoor kiest om zijn geld te verdienen in dergelijke landen maakt een cultuurshock mee: het eten is even wennen en rondom de wedstrijden zijn er soms vreemde gewoontes of zelfs religieuze rituelen.
Belangrijkste bijzaak: ook in Zuid-Afrika en Japan
De gekte rondom clubs die wij helemaal niet kennen zorgt voor herkenning: ook in pakweg Japan, Thailand, Maleisië of Zuid-Afrika is voetbal voor menigeen de belangrijkste bijzaak. De taal vormt maar een klein probleem omdat het spelletje als een soort universele taal fungeert. Dat is het mooie aan dit programma: het gunt de kijker een inkijkje in het leven van Nederlandse spelers over de hele wereld en toont aan dat mensen grof genomen overal hetzelfde zijn.
Hoe we elkaar vroeger lieten weten dat de wedstrijd niet doorging
Voor het smartphone- en internettijdperk hadden we alleen de beschikking over een telefoon met vast huisnummer als snel communicatiemiddel. Wanneer een wedstrijd afgelast was, hadden we de telefoonboom of telefooncirkel.
Telefoonnummer zoeken, iedereen afbellen
Het was een kwestie van een volgorde maken, te beginnen bij de coach en eindigend met de alfabetisch onderste speler, die de coach liet weten dat de telefoonboom ‘rond’ was. Iedereen was op de hoogte. Zo voorkwam je dat mensen voor niks kwamen opdagen op het veld. Een telefoonnummer zoeken was in die tijd geen probleem: alle gezinnen stonden met naam, toenaam en vaste telefoonnummer in het telefoonboek. Die werd jaarlijks vernieuwd en gratis bezorgd door de PTT.
Opstelling: bij de winkel van een sponsor
En hoe wist je dat je in de basis zou staan, of überhaupt bij de selectie zat? Bij veel eerste elftallen was dat op de vrijdagavond voorafgaand aan de wedstrijd te zien aan een paiertje in de etalage van de sponsor: een lampenwinkel of zoiets. Daar fietste je dan, voorafgaand aan je cafébezoek, even langs. Kon je aan de bar mooi meteen de tactiek doornemen met je maatjes.
